Թե ձմռանը,թե ամռանը
Հրաշքի է նման տանը`
Տոն է իր հետ նա բերել:
Ճյուղերից կախ արջ ու ոզնի,
Արևներ ու աստղիկներ,
Թե որ սիրտդ միրգ էլ ուզի,
Կամ թե կոնֆետ`քաղիր,կեր:
Տոնի ծառ է նա իսկական,
Տարեմուտ է ,Նոր Տարի,
Հեքիաթի է նման այնքան
Խնդությունը շուրջպարի:
***
Ամանոր է,Ամանոր,
Ուրախ ասում են-խոսում,
Նոր Տարվա այս տոնին նոր
Ողջ աշխարհն է սպասում:
Հոսում է խինդը վարար,
Զանգակի պես ղողանջում,
Ձեռքի նման փրկարար`
Բարևում է ու կանչում:
Ծիածանի գույներով
Վառվող լույսեր են փնջվում,
Արթնանում է քնից խոր
Ձմեռպապիկն ու հրճվում:
Ձյունանուշի հետ ուրախ
Տոնածառի են գալիս,
Տոնի առթիվ պար ու խաղ,
Ծափ-ծիծաղ են շաղ տալիս:
ՁՄԵՌ ՊԱՊ
Պապիկ է,բայց մանկան նման
Թռչկոտում է և երգում,
Սպասված հյուր է նա այնքան,
Բայց տարին մեկ են տեսնում:
Չի վախենում ցրտից,քամուց,
Ճամփեքից նեղ ու դժվար,
Ձմեռպապ է ինքը մանկուց,
Երազանքն ունի երկար:
Տարեմուտի տոնի առթիվ
Նվերներ է բաժանում,
Ու մանկացած պապին այս ժիր
Աշխարհը չի մոռանում:
***
Ձմեռ պապ, տես, չուշանաս,
Նոր տարին է մոտենում,
Քնով չանցնես, մոռանաս,
Թե ես որտեղ եմ մնում:
Երկար եմ քեզ սպասել,
Մի տարի չես երևում,
Անհամբեր եմ ես դարձել,
Որքան տոնն է մոտենում:
Ես արդեն գրագետ եմ,
Նամակ կարող եմ գրել,
Պապիկ,քեզ որտեղ գտնեմ,
Ասեմ ինչ բերես նվեր:
Բարձիս տակ եմ ես դրել
Նամակը իմ քեզ գրած,
Գիտեմ, քնած կլինեմ,
Երբ գիշերով մոտս գաս:
***
Ամանորի գիշերը
Հրաշք կատարվեց,
Իմ երազի սպիտակ ձին
Մոտս հայտնվեց:
Լուսե աստղ ճակատին,
Աչքերում` արև,
Ճերմակ բաշը իմ գրկին
Սլացավ վերև:
Շրջեցինք մենք երկուսով
Երկնքում ուրախ,
Արթնացա քնից խաղաղ
Վաղորդյան լույսով:
Ճերմակ ձիս հոգնած ճամփից
Ննջում էր տանը,
Որ չգնա առանց ինձ,
Կապեմ պարանը:
***
Ճերմակ թամբ ունի բակի
Կարուսելի կապույտ ձին,
Ճերմակ մուշտակը հագի
Ամպը նետել է գետնին:
Ճերմակ ու լուռ է բակը,
Մանկան ոչ մի ճիչ ու ձայն,
Ձյունառատ գլխի ամպը
Փաթիլվում է դեռ անձայն:
Ձյունը հասել է ծնկին,
Ճամփան փակ է ձիուկի,
Ամպագույն է կապույտ ձին,
Կորել է առանց հետքի:
ՆՈՐ ՏԱՐԻ
Նոր տարի,նոր տարի
Ձմեռ պապի հետ արի,
Ձյուն լինի, թե` գիժ քամի,
Թող քո ճամփեն զարդարի:
Բեր ինձ նվեր փիղ- շնիկ,
Քաղցրավենիք ու մրգեր,
Կոշկավոր կատու-մկնիկ,
Հեքիաթի գույնով գրքեր:
Արի երգով ու պարով,
Մնա մեր տանիքի տակ,
Ասեմ քեզ շնորհավոր`
Ձի ունես ու նոր սահնակ:
ԴԻՄԱՎՈՐԵՆՔ ԱՄԱՆՈՐԸ
Արի ուրախ դիմավորենք
Ամանորի տոնը բարի,
Ուրախություն, սեր նվիրենք,
Խինդն աշխարհի որ վարարի:
Մենք մեզ սիրենք` բարի հուշով
Ճանապարհենք հին Նոր տարին,
Ու տոների անթիվ հույսով
Դիմավորենք տոնն ու տարին:
Դիմավորենք Ամանորը
Ամենանոր խինդ ու սիրով,
Իմն է, քոնն է այս Մեծ տոնը,
Մեզանով լի գինով` գինով…
ՁՆԵՄԱՐԴ Է ԱՆՈՒՆԸ
Ձյունե երկու կլոր գունդ,
Մեկը մեկից փոքր ու մեծ,
Մեկ մեկու կպած անփույթ,
Ինչպես ութի երկու կես:
Ածուխե փայլ աչքերին ,
Քիթը գազար ծիրանի,
Կարմիր կոճակ բերանին,
Կուլ կտա, թե` կհանի:
Ծուռտիկ-մուռտիկ երկու ճյուղ
Մարմնին թև են տալիս,
Կանթը պոկված մի ծակ դույլ
Գլխարկի տեղ է գալիս:
Ձնեմարդ է անունը,
Անականջ է իմ կանչին,
Բակն է մեր նրա տունը,
Խաղընկերն եմ առաջին:
ՀԵՅ, ՁՆԵՄԱՐԴ
Սպասումը շուտ է գարնան տաք արևի,
Երբ ձնել է սարը,անտառն ու մեր բակը,
Երբ ձնե տոպրակ է շալակին ամպերի,
Երբ քանդվել է ձյունե տոպրակի հին կապը:
Ու ձյունոտ է հիմա օդի մեջ երկինքը,
Պարող փաթիլներ են բակ իջնում խաղալու,
Մանկան ճիչով է լի իմ ու օրվա սիրտը,
Ձնագունդ ենք բակում ուրախ գլորելու:
Գլորվելով պիտի ու ժամով մեծանա
Ձնեգունդն ու երբ որ մնա դրսում մենակ,
Ինձ նման նա պիտի մթից չվախենա,
Ու չպիտի տխրի ՝թե չունենա սահնակ:
Նրան դեմքով պիտի ամեն մեկն իմանա`
Եվ անունով կանչի ,-ասի , հեյ, Ձնեմարդ,
-Ասի տեղ չգնաս` տեսադաշտում մնա,
Թե չէ մեկ էլ տեսար անհետ-անտես կորար:
Ձնեմարդու մոտ դեռ պիտի գնանք ու գանք,
Պարող փաթիլներ կան ամպերի ցուրտ ներսում,
Հեյ, ինչքան շատ պիտի մենք ձնեմարդ խաղանք,
Ձմեռվա ցուրտ կեսին ինչքան տաք սպասում:
ԵՍ ՆԱՊԱՍՏԱԿԻ ՏԱՐՎԱ ԾՆՈՒՆԴ ԵՄ
Նապաստակի էր այն անցնող տարին,
Ես նապաստակի տարվա ծնունդ եմ,
Գնում է` թողած ինձ ու քեզ բարին,
Նոր տարվա տոնն է արդեն մոտեցել:
Լույսերը վառ են նոր տոնածառի,
Խաղալիքների տոնահանդես է,
Ձմեռ պապիկը մեր շատ ցանկալի
Ամեն Նոր տարի ժիր մանկան պես է:
Պարում է ուրախ,նվերներ տալիս,
Բոլոր-բոլորի սիրելին է նա,
Հին տարին գնում ու Նորն է գալիս,
Թեկուզ և Վիշապ անուն ունենա:
Ամանորին մենք ինչ անում էլ տանք,
Ձմեռ Պապիկ ու Ձյունանուշ ունի,
Նրանք անպայման մեր տոնին կգան,
Նրանց ծնունդն է տոնն Ամանորի:
ԱՄԱՆՈՐԻ ՀԵՔԻԱԹԸ ԻՐԱԿԱՆ ԼԻՆԵՐ
Ամանորի գիշերը,ախ, հրաշք լիներ.
Ոչ մի մանուկ չլիներ տխուր այդ գիշեր,
Գեթ մի անգամ հավասար խինդը բաժանվեր,
Կուշտ ու տաքուկ երազը խեղճին էլ հիշեր:
Ամանորի գիշերվա բարին լուսանար,
Սրտի սիրով հայացքը շրջեր աշխարհը,
Ամանորի գիշերը գար ու չգնար,
Հեշտ լիներ հեքիաթի պես հրաշքի գալը :
Ոչ մի մանուկ չտնքար անօգ իր ցավին,
Գութն աշխարհի արթնացած մայրություն աներ,
Ուրախ լիներ աշխարհի մանկանց Նոր տարին,
Ամանորի հեքիաթը իրական լիներ:
ՁՅԱՆ ՓԱԹԻԼԸ ԱՌԱՋԻՆ
Ձյան փաթիլը առաջին
Կորցրեց ճամփան,
Ճիչը հասավ ականջին
Փիսիկի ու շան:
Ծիտն առաջինը տեսավ
Անկումը նրա,
Իր համար է,- հասկացավ,
Փշրանք է որ կա:
Չթողեց հասնի գետնին`
Իր բաժին հացն էր,
Ինչ ընկեր ծիտը` կատվին,
Շունն էլ հո հավ չէր:
Կտուցին փաթիլն առած
Ծիտն ուրախ թռավ,
Տուն հասավ նա առանց հաց`
Փշրանքն ուր կորավ:
